antybiotyk na 3 dni
Także antybiotyk na stan zapalny zęba nie będzie skuteczny – może załagodzić stan zapalny, jednak również nie eliminuje przyczyny. W przypadku odwracalnego stanu zapalnego zęba dentysta zastosuje specjalne lekarstwo. Najczęściej stosowane są preparaty na bazie wodorotlenku wapnia lub tlenku cynku z eugenolem.
Leczenie lekiem Zamur trwa od 5 do 10 dni, zwykle jest to 7 dni. Dawkowanie jest ustalane przez lekarza, który bierze pod uwagę wskazania i wiek pacjenta. Przyjmuje się, że u dorosłych zalecana dawka leku Zamur wynosi od 250 mg do 500 mg dwa razy na dobę, w zależności od ciężkości i rodzaju zakażenia.
Antybiotykoterapia zwykle trwa od 7 do 10 dni, wyjątek stanowi kuracja za pomocą antybiotyku 3-dniowego na górne drogi oddechowe. Tego typu leki działają szybciej, w obu przypadkach jednak, aby leczenie było skuteczne, należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich dotyczących dawki, częstotliwości oraz czasu trwania przyjmowania leku.
4 × dz. × 7 dni) lub (ofloksacyna 300 mg per os co 12 h × 7 dni) lub (lewofloksacyna 500 mg na dobę × 7 dni) Ziarnica weneryczna pachwin Etiologia: Chlamydia trachomatis, serowary L1, L2, L3: Doksycyklina 100 mg per os 2 × dz. × 21 dni: Erytromycyna 0,5 g per os 4 × dz. × 21 dni lub azytromycyna 1 g per os 1 × tydz. × 3 tyg. Rzeżączka
Trzy tygodnie temu trafilam do szpitala z potwornym bolem brzucha, po zrobieniu badan okazalo sie ze mam podwyzszone leukocyty w moczu (oznaczone jako 3+), bialkomocz, podwyzszona temerature, dostalam antybiotyk na 3 dni, po tym czasie nasilily sie problemy z oddawaniem moczu, bol przy. Wt, 27-10-2009 Forum: Zdrowie kobiety - układ moczowy
naskah drama komedi 10 orang bikin ngakak. Sumamed co to jestDawkowanie preparatuMożliwe skutki uboczneSumamed w ciążySumamed a karmienie piersiąSumamed co to jestSumamed to antybiotyk makrolidowy wydawany na receptę. Jest stosowany w zwalczaniu zakażeń bakteryjnych o charakterze ogólnym. W aptekach dostępne są różne formy preparatu:kapsułki,proszek do sporządzenia zawiesiny doustnej,tabletki do sporządzania zawiesiny doustnej,tabletki czynną leku jest azytromycyna, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Jej działanie przeciwbakteryjne polega na zahamowaniu procesu syntezy białek bakteryjnych. Dzięki temu proces chorobowy w organizmie jest ograniczany, ponieważ komórki bakterii wywołujących infekcję nie mogą się namnażać. Lek szybko przenika z surowicy do tkanek. Dość wysokie stężenie antybiotyku utrzymuje się w zakażonych tkankach w dłuższym okresie skład preparatuKapsułki 250 mg: 1 kapsułka twarda Sumamed zawiera 250 mg azytromycyny. Pozostałe składniki: celuloza mikrokrystaliczna, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian, żelatyna, tytanu dwutlenek E 171, błękit patentowy E 131, czerń brylantowa BN E 151, czerwień koszenilowa E do sporządzania zawiesiny doustnej: 5 ml zawiesiny doustnej Sumamed zawiera 100 mg składniki: sacharoza, trisodu fosforan bezwodny, hydroksypropyloceluloza, guma ksantan, krzemionka koloidalna bezwodna, aromat wiśniowy, aromat bananowy, aromat do sporządzania zawiesiny doustnej 500 mg: 1 tabletka do sporządzania zawiesiny doustnej Sumamed zawiera 500 mg azytromycyny. Pozostałe składniki: sacharyna sodowa, celuloza mikrokrystaliczna PH101, celuloza mikrokrystaliczna PH102, krospowidon typ A, powidon K30, sodu laurylosiarczan, krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian, aspartam E951, aromat pomarańczowy (w składzie którego znajdują się składniki aromatyczne, maltodekstryna kukurydziana i α-tokoferol).Tabletki powlekane: 1 tabletka powlekana Sumamed zawiera odpowiednio 125 mg lub 500 mg azytromycyny. Pozostałe składniki: wapnia wodorofosforan bezwodny, hypromeloza, skrobia kukurydziana, skrobia żelowana, celuloza mikrokrystaliczna, sodu laurylosiarczan, magnezu stearynian. Otoczka: hypromeloza, barwnik - lak indygotyny E132, tytanu dwutlenek E171, polisorbat 80, do stosowaniaAntybiotyk Sumamed jest przeznaczony do zwalczania zakażeń, które zostały spowodowane przez bakterie wrażliwe na azytromycynę. Istotne jest, by wybierając lek wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne odnośnie stosowania środków przeciwbakteryjnych na danym obszarze. Wszyskie postaci Sumamed stosuje się w leczeniu:zakażeń dolnych dróg oddechowych: ostre zapalenie oskrzeli lub stan zaostrzenia przewlekłego zapalenia oskrzeli, zapalenie płuc od lekkiego do umiarkowanie ciężkiego (w tym śródmiąższowe zapalenie płuc); zakażeń górnych dróg oddechowych: zapalenie migdałków, zapalenie zatok, bakteryjne zapalenie gardła;ostrego zapalenie ucha środkowego;zakażeń dotyczących skóry i tkanek miękkich: liszajec, róża, wtórne ropne zapalenie skóry, rumień powyższymi wskazaniami tabletki powlekane Sumamed 500 mg oraz kapsułki 250 mg stosuje się w leczeniu niepowikłanych zakażeń Chlamydia trachomatis, a tabletki powlekane 500 mg również u osób dorosłych chorujących na trądzik nie stosować tego lekuPreparat nie może być stosowany przez osoby cierpiące na nadwrażliwość na azytromycynę, erytromycynę lub jakikolwiek inny składnik leku, a także na nadwrażliwość na jakiekolwiek antybiotyki makrolidowe lub preparatuPreparat należy stosować ściśle z zaleceniami lekarza. Dobór odpowiedniej dawki uzależniony jest m. in. od masy ciała pacjenta oraz dolegliwości, ze względu na które lek został przepisany. To, jak długo brać Sumamed również zależy od przyczyny sposób przyjmowania leku został określony w ulotce. Sumamed zażywa się raz dziennie - kapsułki należy przyjmować minimum 1 godzinę przed jedzeniem lub po 2 godzinach od posiłku, natomiast zawiesina doustna oraz tabletki mogą być stosowane niezależnie od pokarmu. Ważne jest, by połykać kapsułki oraz tabletki powlekane w dla osób dorosłych oraz dzieci i młodzieży o wadze powyżej 45 kgW leczeniu zakażeń dróg oddechowych, większości zakażeń skóry i tkanek miękkich oraz zapalenia ucha środkowego standardowa dawka to 500 mg leku 1 raz na dobę, a czas terapii wynosi 3 dni. Można także zastosować alternatywny sposób leczenia, w którym identyczną dawkę całkowitą 1500 mg rozkłada się na 5 dni – wówczas stosuje się 1 dawkę 500 mg w dniu rozpoczęcia leczenia, a od 2 do 5 dnia terapii po 250 mg raz na trądzik pospolity stosuje się jedynie u osób dorosłych. Leczenie jest długotrwałe, a w jego trakcie konieczne jest monitorowanie czynności wątroby. W pierwszych 3 dniach należy przyjmować 500 mg leku raz na dobę. Następnie dokładnie po 7 dniach od przyjęcia pierwszej dawki należy zażyć 500 mg preparatu i przez kolejne 9 tygodni kontynuować przyjmowanie dawki 500 mg raz w tygodniu, regularnie co 7 dni. U każdego pacjenta taki cykl leczenia trądziku można przeprowadzić wyłącznie rumienia wędrującego trwa 5 dni. W dniu rozpoczęcia terapii pacjet powinien zażyć 1 g Sumamed w dawce jednorazowej, a od 2 do 5 dnia należy przyjmować 500 mg preparatu raz zwalczania niepowikłanych zakażeń Chlamydia trachomatis stosuje się pojedynczą dawkę 1 g dla dzieci o wadze poniżej 45 kgW zakażeniach dróg oddechowych, większości zakażeń skóry i tkanek miękkich oraz przy zapaleniu ucha środkowego dawka Sumamed u dzieci wynosi 10 mg/kg mc. raz na dobę. Czas leczenia obejmuje 3 przyczyną podania jest rumień wędrujący, pierwszego dnia leczenia należy podać dziecku jednorazowo dawkę 20 mg/kg mc. W dniach od 2. do 5. dziecko powinno przyjmować 10 mg leku/kg mc. raz dla pacjentów z nadwrażliwością natychmiastową na antybiotyki β-laktamowe leczonych na zapalenie gardła i migdałków spowodowane zakażeniem Streptococcus pyogenesW przypadku osób dorosłych i dzieci o wadze przekraczającej 25 kg istnieją 2 schematy leczenia, a w obu całkowita ilość przyjętego leku wynosi 1500 mg. Pierwsza możliwość to przyjmowanie 500 mg leku raz na dobę przez 3 kolejne dni. Można także zastosować 5 dniowy schemat leczenia, w którym 1 dnia pacjent zażywa 500 mg leku, a w dniach od 2 do 5 po 250 mg raz dzieci ważących 25 kg lub mniej również można zastosować 2 sposoby dawkowania, a w obu całkowita ilość leku wynosi 60 mg/kg mc. W pierwszym schemacie pacjent przyjmuje dawkę 20 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni. W alternatywnym sposobie leczenia należy stosować 1 raz dziennie 12 mg leku/kg mc. przez 5 dni. Obliczając dawkę należy pamiętać, że maksymalnie można podać dziecku 500 mg azytromycyny na grupy pacjentówW przypadku pacjentów cierpiących na zaburzenia czynności nerek lub wątroby o nasileniu lekkim do umiarkowanego nie ma konieczności specjalnego dostosowywania dawkowania. Przy ciężkiej niewydolności wątroby lek nie powinien być podczas terapii należy zachować u osób z klirensem kreatyniny poniżej 40 ml/min, a także u pacjentów w wieku skutki ubocznePodczas terapii, a także po jej zakończeniu mogą pojawić się skutki uboczne Sumamed. Niektóre z nich mogą świadczyć o ciężkim uczuleniu lub niebezpiecznych powikłaniach i wymagają natychmiastowej konsultacji z lekarzem. Należy odstawić lek i jak najszybciej zasięgnąć pomocy medycznej, jeżeli pojawią się:ciężkie reakcje skórne, np. ciężka wysypka skórna z zaczerwienieniem i łuszczeniem; szybko pojawiające się na skórze zaczerwienione obszary z niewielkimi pęcherzykami wypełnionymi białym lub żółtym płynem; ciężka pęcherzyca; krwawienie z warg, oczu, jamy ustnej, nosa i narządów płciowych i towarzyszące im ból stawów oraz wysoka temperatura. Objawy te mogą sygnalizować ostrą uogólnioną osutkę krostkową, toksyczną nekrolizę naskórka, rumień wielopostaciowy lub zespól Stevensa-Johnsona (pęcherzowy rumień wielopostaciowy);objawy ciężkiej nadwrażliwości, które obejmują: obrzęk twarzy, szyi, języka, warga; pojawienie się nagłych trudności z przełykaniem i oddychaniem; swędzącą wysypkę, szczególnie jeśli obejmuje całe ciało; gorączkę; obrzęk narządów, eozynofilię oraz wysypkę polekową z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS);uporczywa lub przewlekła biegunka z widoczną krwią lub śluzem w kale - może być to objaw poważnego zapalenie jelita;łatwiejsze powstawanie siniaków lub nadmierne krwawienie;nieregularna lub przyspieszona praca serca, zmiany w EKG – mogą świadczyć o wydłużeniu odstępu QT i/lub rozwoju zaburzeń typu torsade de pointes;żółtawa barwa skóry lub białek oczu, ciemniejszy kolor moczu lub ogóle zgłaszanych działanń niepożądanych bardzo często występowała u pacjentów pojawiały się: bóle głowy, bóle brzucha, nudności, wymioty, spadek stężenia wodorowęglanów we krwi, zmiana liczby białych krwinek. Niezbyt często po zastosowaniu leku występowały: nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy, obrzęk twarzy, obrzęk obwodowy, obrzęk, gorączka, ból, wysypka, pokrzywka, świąd, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierne pocenie się, zakażenia drożdżakowe, drożdżakowe zakażenie jamy ustnej, kandydoza pochwy, zakażenia grzybicze, zakażenia bakteryjne, zapalenie gardła, zapalenie płuc, nieżyt nosa, zaburzenia oddechowe, nieżyt żołądka i jelit, zaparcia, niestrawność, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, wzdęty brzuch, zapalenie błony śluzowej żołądka, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej, zaburzenia połykania, suchość w ustach, ślinotok, owrzodzenia jamy ustnej, jadłowstręt, zaburzenia smaku, eozynofilia, leukopenia, neutropenia, odbiegające od normy wyniki badań laboratoryjnych ( morfologii krwi, parametrów czynności wątroby, glukozy, elektrolitów), senność, bezsenność, zawroty głowy, nerwowość, senność, nietypowe odczucia skórne (mrowienie, drętwienie kończyn), zaburzenia widzenia, zaburzenia ucha, zaburzenia równowagi, uderzenia gorąca, kołatanie serca, ból w klatce piersiowej, duszność, krwawienie z nosa, ), uczucie zmęczenia, osłabienie (astenia), złe samopoczucie (apatia bóle mięśni, bóle pleców, ból karku, choroba zwyrodnieniowa stawów, ból nerek, zaburzenia oddawania moczu, krwotok maciczny, zaburzenia jąder, powikłania po odnotowywano: osutkę skórną, nadwrażliwość na światło, pobudzenie, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczkę częstością niemożliwą do określenia na podstawie danych zgłaszano: reakcje anafilaktyczne (alergiczne reakcję rzadko prowadzące do zgonu; ich objawy to utrudnione oddychanie, pokrzywka lub wysypka skórna, obrzęk warg, twarzy lub szyi), ciężkie reakcje skórne (wymienione wyżej toksyczna nekroliza naskórka, polekowa reakcja z eozynofilią i objawami ogólnymi, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona), lęki, agresywne zachowanie, majaczenie, omamy, omdlenia, zaburzenia czucia, drgawki, nadmierne pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia czucia, miastenię, ból stawów, zaburzenia węchu, utratę węchu, utratę smaku, zaburzenia słuchu, głuchotę, wydłużenie odstępu QT w badaniu EKG, zaburzenia rytmu serca ( częstoskurcz komorowy i zaburzenia typu torsade de pointes), spadek ciśnienia tętniczego krwi, szumy uszne, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczną, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, zapalenie trzustki, niewydolność wątroby, martwica wątroby, piorunujące zapalenie wątroby, przebarwienia języka, ostrą niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie uboczne powodowane prawdopodobnie/przypuszczalnie przez stosowanie azytromycyny w leczeniu lub zapobieganiu zakażeń wywołanych przez prątki kompleksu Mycobacterium aviumBardzo często występowały: bóle brzucha, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, wzdęcia, nudności, biegunka, luźne stolce. Często u pacjentów pojawiały się: bóle głowy, zawroty głowy, uczucie zmęczenia, świąd, wysypka, nietypowe odczucia skórne ( mrowienie i drętwienie kończyn), zaburzenia widzenia, zaburzenia smaku, jadłowstręt, głuchota, ból stawów. Niezbyt często odnotowano: ciężką reakcję skórną w postaci zespołu Stevensa-Johnsona, złe samopoczucie, osłabienie (astenię), niedoczulicę, nadwrażliwość na światło, zaburzenia słuchu, szumy uszne, kołatanie serca, zapalenie w ciążyLeku Sumamed można używać w ciąży. Jednak decyzja o włączeniu terapii musi być dokładnie przemyślana. Korzyści muszę istotnie przewyższać ryzyko dla a karmienie piersiąPodczas karmienia piersią należy zachować szczególną ostrożność. Substancja czynna, jaką jest azytromycyna przenika bowiem do mleka na terenie Polski: Teva Pharmaceuticals Polska Sp. artykuł ma charakter informacyjny i nie może zastąpić przeczytania ulotki leku ani wizyty u lekarza. Zawsze przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Antybiotykoterapia – kiedy sięgać po antybiotyk i jak go stosować?Po pierwsze i najważniejsze: antybiotykoterapia powinna odbywać się zawsze pod kontrolą lekarza i zgodnie z jego zaleceniami. Nie należy więc np. sięgać po antybiotyk, który został któremuś z domowników po poprzedniej chorobie. Przyjmowanie leków z tej grupy bez nadzoru może nie tylko może nie przynieść pożądanych efektów w leczeniu dolegliwości, ale i poważnie antybiotyk należy zatem sięgać jedynie wówczas, kiedy zaleci to lekarz prowadzący, po przeprowadzeniu stosownych badań również pamiętać, aby:przyjmować leki w zaleconych dawkach i w regularnych odstępach czasu – jeśli np. lekarz zaleci branie antybiotyku 3 x dziennie, najlepiej sięgać po kolejne tabletki co 8 godzin,sięgnąć po leki osłonowe – przede wszystkim po probiotyk, który ochroni Twój układ pokarmowy przed podrażnieniem antybiotykiem i zniweluje ryzyko pojawienia się rozstroju żołądka i podobnych problemów,brać antybiotyk tak długo, jak zaleca lekarz – najczęściej do ukończenia całego dziś KUP ONLINE wizytę u lekarza internisty!Najczęstsze błędy antybiotykoterapiiPrzy stosowaniu antybiotyków pacjenci bardzo często popełniają rozmaite błędy, które najczęściej można w prosty sposób rozwiązać. Jakie są najbardziej typowe?Niepoinformowanie lekarza prowadzącego o uczuleniu na dany antybiotykJeśli prowadzona w przeszłości antybiotykoterapia przyniosła niepożądane skutki uboczne, należy koniecznie poinformować o tym specjalistę. W takiej sytuacji może się on zdecydować na dobranie innego zbyt wysokich/zbyt niskich dawek antybiotykuSą pacjenci, którzy sądzą, że przyjęcie wyższej dawki zapisanego antybiotyku sprawi, że szybciej powrócą do zdrowia. Efekt może być odwrotny do zamierzonego – zwłaszcza, że każdy z leków ma określoną maksymalną, bezpieczną dawkę, jaką organizm może przyjąć w ciągu doby. Jej przekroczenie może przynieść poważne konsekwencje niekorzystne będzie zmniejszanie dawki zaleconej przez lekarza – może spowodować, że leczenie będzie brania antybiotyku tuż po ustąpieniu uciążliwych objawówZdarza się, że poprawa u pacjenta następuje nawet po przyjęciu kilku pierwszych dawek leku. Dlatego niektórzy decydują się na odstawienie tabletek już w tym momencie. To bardzo poważny błąd, ponieważ antybiotykoterapia to nie tylko leczenie objawowe – musi trwać do chwili zwalczenia wszystkich patogenów. Zakończenie kuracji musi zostać skonsultowane z lekarzem antybiotyków o różnych porachNajlepiej, aby antybiotyk przyjmować o stałych porach, w regularnych odstępach czasu. Wówczas leczenie jest najefektywniejsze, a zarazem antybiotyku sokiem lub herbatąSoki – zwłaszcza cytrusowe – mogą wejść w interakcję z niektórymi antybiotykami, wpływając na ich działanie. Dlatego, aby nie narażać się na takie ryzyko, tabletki najlepiej popijać niegazowaną wodą źródlaną lub wodą przegotowaną, a następnie odczekać co najmniej kilkadziesiąt minut przed wypiciem czegoś antybiotyk jest zbędny?Należy pamiętać przede wszystkim, że antybiotykoterapia jest prowadzona w przypadku infekcji bakteryjnych. Dlatego lekarz, przed podaniem takiego leku, powinien wykonać badania krwi potwierdzające ten fakt i określające, z jaką grupą bakterii ma do jest to infekcja wirusowa – np. przeziębienie – antybiotyk nie pomoże w żaden sposób. A czy infekcja bakteryjna przejdzie sama? Jeśli nie jest poważna, a system immunologiczny pacjenta jest wystarczająco silny, organizm może sobie z nią poradzić bez dodatkowej pomocy w postaci na kaszel: czy to ma sens?Jak już napisano powyżej, antybiotyki zwalczają infekcje bakteryjne. A to oznacza, że nie symptomy, a podłoże choroby mają kluczowe znaczenie dla doboru tej metody leczenia. Kaszel zaś tylko jest objawem, który na dodatek może się pojawić przy wielu rozmaitych zastanawiając się, czy antybiotyk na kaszel to dobre rozwiązanie, trzeba przede wszystkim określić, co jest przyczyną jego powstania. Najczęściej są to lekkie zapalenia górnych dróg oddechowych. W ich przypadku – zwłaszcza z uwagi na fakt, że są wywoływane przez wirusy – leczenie antybiotykami nie przyniesie żadnego rezultatu. Podobnie jest w sytuacji, gdy przyczyną kaszlu jest zapalenie oskrzeli. Antybiotykoterapia jest wówczas również w zdecydowanej większości przypadków zbędna. Dzieje się tak, ponieważ za to schorzenie najczęściej także odpowiadają wirusy. W przebiegu tej choroby stosuje się zatem najczęściej leki wykrztuśne lub przeciwkaszlowe, jak również rozkurczające są za to stosowane u pacjentów, u których wykształciło się zapalenie płuc – wówczas są one niezbędne do opanowania rozwoju na katar: tak czy nie?Antybiotyk na katar nie jest dobrym pomysłem z przyczyn opisanych powyżej. Katar, podobnie jak kaszel, zazwyczaj wiąże się z łagodnymi, wirusowymi infekcjami górnych dróg oddechowych. Może mieć również podłoże alergiczne. W żadnym z tych przypadków antybiotykoterapia nie przyniesie pożądanych rezultatów. Dodatkowo może zaszkodzić pacjentowi z uwagi na liczne skutki uboczne nieuzasadnionego przyjmowania leków z tej się pozbyć bakterii bez antybiotyku?Czy aby zwalczyć szkodliwe bakterie powodujące dolegliwości chorobowe trzeba zawsze użyć antybiotyku? Są sytuacje, w których jego przyjmowanie jest nieuniknione. Jednak współczesna medycyna dąży do ograniczenia ich stosowania przez pacjentów. Kiedy są zażywane zbyt często, w nieuzasadniony sposób, organizm ludzki przyzwyczaja się do ich działania. Dlatego gdy zajdzie autentyczna konieczność przeprowadzenia terapii z wykorzystaniem antybiotyku, może ona być w wielu sytuacjach można się pozbyć bakterii bez antybiotyku. Przede wszystkim: sam Twój organizm z nimi walczy. To dlatego zmagasz się z podwyższoną temperaturą ciała – system immunologiczny potrzebuje jej, aby skutecznie rozprawić się z „wrogiem”. Kiedy więc dopadnie Cię infekcja, skonsultuj się z lekarzem, a następnie stosuj do jego zaleceń: odpoczywaj, unikaj szoku termicznego, dbaj o odpowiednie nawilżenie śluzówki nosa i cierpliwie czekaj na również sięgnąć po naturalne środki polecane w kontekście działania antyseptycznego, znane jeszcze naszym babciom. Czosnek, imbir czy nagietek to tylko niektóre z nich. Najważniejsze jest jednak, aby swoje działania omówić z podać dziecku antybiotyk?Podobnie jak osobie dorosłej – kiedy zaleci to lekarz. W przypadku małych pacjentów ważne jest jeszcze staranniejsze pilnowanie prawidłowych dawek i nieprzekraczanie co, kiedy dziecko zwymiotuje lek? Czy należy podawać mu kolejną dawkę? Jeśli od podania antybiotyku upłynęło kilka minut – tak. Najlepiej jednak skonsultować się z lekarzem prowadzącym, aby mieć pewność, że podejmowane działanie jest działają antybiotyki 3-dniowe?Antybiotyki 3-dniowe, a mówiąc dokładniej – makrolidowe – to nowa generacja leków zwalczających bakterie. Różnica między nimi a tradycyjnymi antybiotykami polega na tym, że substancje te gromadzą się w zakażonych tkankach w większym stężeniu. W rezultacie działają intensywniej – powstrzymują namnażanie się bakterii i sprawniej zwalczają te, które już się pojawiły. To sprawia, że proces leczenia skraca się do absolutnego minimum, a co za tym idzie okres przyjmowania można skrócić do ok. 3 uwagi na szybsze i intensywniejsze działanie, które pozwala ograniczyć czas ekspozycji organizmu na działanie tych leków, lekarze coraz częściej decydują się na leczenie makrolidami. Jednak podobnie jak w przypadku tradycyjnych leków, i ta nowoczesna antybiotykoterapia powinna być prowadzona z zalecenia lekarza i pod jego w ostateczności - artykuł z Życia WarszawyCoraz głośniej mówi się o tym, że w Polsce, jak i na całym świecie, antybiotykoterpia jest nadużywana. Kiedy zatem powinniśmy sięgać po tego rodzaju leki?Barbara Bachulska: Rzeczywiście antybiotyk jest doskonałym środkiem leczenia, jednak pod warunkiem, że będzie on racjonalnie stosowany. W praktyce oznacza to, że nie należy go zażywać na każde kichnięcie, czy nawet przeziębienie, infekcję wirusową bądź grypową. Stosowanie antybiotyków w pierwszych dniach choroby jest błędem i może szkodzić. Jesteśmy skolonizowani bardzo dużą ilością różnych patogenów, mamy swoją florę bakteryjną, która nas przed nimi broni. Kiedy przy zwykłej infekcji wirusowej do leczenia wtaczamy antybiotyk - dochodzi do sytuacji, w której wytwarzają się szczepy bakteryjne lekooporne. Wówczas, gdy rzeczywiście w organizmie dojdzie do poważnego zakażenia - może okazać się, że leki nie infekcje wirusowe powinny być przede wszystkim wygrzane, wyleżane, pacjent powinien zwolnić tempo życia, odpocząć, pozwolić organizmowi zregenerować się w sposób naturalny. Antybiotyki zaś powinny być przepisywane i przyjmowane z ogromną ostrożnością, rozwagą i rozsądkiem. Lekarzom uświadamiać ma to Europejski Dzień Wiedzy o Antybiotyku, obchodzony w listopadzie, kiedy głośno mówi się o tym, by za każdym razem zastanowić się, czy podanie antybiotyku jest rzeczywiście to znaczy, że w Polsce antybiotyki są nadużywane?Sądzę, że tak. I nie dzieje się tak tylko dlatego, że lekarze wydają je zbyt hojną ręką. Bardzo często antybiotykoterapia jest wymuszana przez pacjentów - zarówno dorosłych dla siebie, jak i rodziców dla dzieci. Wydaje im się, że antybiotyk pomoże szybko i skutecznie. Tak jednak nie choroby nasz organizm zaczyna się sam bronić. Nie bez powodu stajemy się senni, zmęczeni, ospali. Organizm wytwarza specjalne substancje, które mają wesprzeć system odpornościowy w walce z wirusem. Dlatego, kiedy czujemy, że „coś zaczyna się dziać", nie bierzmy tabletki antybiotyku i dalej „do przodu", tylko zwolnijmy tempo, połóżmy się i dajmy sobie czas na zwalczenie infekcji. Ogromnie istotne jest nawilżanie śluzówek, które są pierwszą barierą przed chorobotwórczymi bakteriami i okres czujnego wyczekiwania - nawet jeśli pacjent przychodzi do lekarza z bólem gardła, złym samopoczuciem czy nawet u dziecka bólem ucha, które trwa dopiero od wczoraj - poczekajmy jeszcze dwa, trzy dni. Obserwujmy i sprawdzajmy, czy objawy ustępują czy jednak antybiotyk jest niezbędny?Jeżeli po kilku dniach objawy nie słabną, nie ustępują i pojawiają się obawy co do rozwoju choroby - to mamy także narzędzia, by sprawdzić czy infekcja jest wirusowa, (a wtedy wiadomo antybiotyk nie zadziała), czy bakteryjna. Dziś wykonanie morfologii z leukocytozą, OB, białka ostrej fazy - CRP które przybliżą nam etiologię infekcji - nie jest żadnym problemem, nawet w tzw. państwowej służbie zdrowia. Tym bardziej nie podawajmy antybiotyku „w ciemno".W medycynie coraz częściej lekarze sięgają po szybkie testy biologiczne - nie są one drogie, a dają niemal natychmiastową odpowiedź. Przykładem kraju, gdzie zaczęto wykorzystywać takie testy jest Francja, gdzie swego czasu pojawił się problem nadużywania antybiotyków. Kiedy zaczęto wykonywać tam testy, liczba stosowanych antybiotyków znacząco nadużywaniu antybiotykoterapii problemem jest także „samoleczenie", kiedy sięgamy po leki, które zostały np. z poprzedniej kuracji. Czy sami możemy odróżnić infekcję wirusową od bakteryjnej?Według mnie każdy antybiotyk powinien być przepisany przez lekarza po konsultacji i przyjmowany zgodnie z jego zaleceniami. Sami na pewno nie możemy stwierdzić, czy mamy infekcję wirusową czy bakteryjną. Temu służą właśnie badania laboratoryjne, a czasem, przy przedłużającym się kaszlu, niezbędne jest nawet wykonanie RTG klatki piersiowej. Oczywiście wprawny lekarz potrafi stwierdzić, z jakim rodzajem infekcji ma do czynienia i na tej podstawie oraz dzięki przeprowadzonemu wywiadowi - przepisać są lekiem, który bardzo często jest przepisywany w przypadku infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci. Rodzice boją się zapalenia oskrzeli, płuc i związanych z nimi powikłań. Aby im zapobiec - wolą wcześniej podać silniejszy lek. Czy słusznie? U dzieci powyżej 6 miesiąca życia większość infekcji górnych dróg oddechowych ma charakter infekcji wirusowych. I wówczas, przy czujnym wyczekiwaniu, obserwowaniu dziecka - leczenie choroby może odbywać się bez udziału antybiotyków. Podajemy wtedy, zgodnie z zaleceniami lekarza, leki objawowe - przeciwzapalne, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, ułatwiające odkrztuszanie wydzieliny, nawilżamy nie oznacza to, że w pewnym momencie nie dojdzie do nadkażenia organizmu - i wówczas podanie antybiotyku jest konieczne. Jednak nie stosujemy antybiotyków na lampka powinna zapalić się wtedy, gdy ból gardła jest bardzo silny, pojawia się duży obrzęk śluzówki, niedrożność nosa, bóle głowy, przedłużający się rodziców jako nadkażenie organizmu dziecka, a tym samym wskazanie do podania antybiotyku przyjmuje pojawienie się u malucha podbarwionego na zielono kataru...Tak, to bardzo częsty błąd i duży problem. W pierwszym etapie choroby pojawia się wodnisty wyciek z nosa i ból gardła. Po kilku dniach dochodzi do ewolucji zmian, następuje napływ komórek zapalnych, ale nie zawsze są to bakterie - katar gęstnieje, ścieka po ściankach gardła, pojawia się kaszel, a rodzicom wydaje się, że stan dziecka się pogarsza. Tymczasem to może być normalnym etapem naturalnego zwalczania infekcji. Wówczas błędem jest włączenie do leczenia katar wcale nie musi być oznaką zakażenia bakteryjnego. A podając zbyt wcześnie antybiotyk stwarzamy lekooporność i gdy przychodzi poważna choroba, nie mamy już czym leczyć...Kiedy czujemy się podle, mamy gorączkę, bolą nas wszystkie mięśnie, mamy kaszel, katar, silny ból głowy, to wtedy często wydaje nam się, że jedynym rozwiązaniem może być antybiotyk. Lek, który w powszechnym rozumieniu zabije bakterie, zdusi chorobę i zapobiegnie powikłaniom...autor: dr Barbara Bachulska - pediatra, alergolog z poradni pediatrycznej CMD, rozmawia Monika tematu:Aleksandra Kozińska, Izabela Sitkiewicz „Nowe” i „stare” antybiotyki - mechanizmy działania i strategie poszukiwania leków przeciwbakteryjnychEwelina Gowin, Wanda Horst-Sikorska Leczenie zapalenia gardła bez antybiotyku – czy to możliwe?Sylwia Berner, Hanna Stolarska, Michał Matyjaszczyk, Przemysław Kardas Antybiotykoterapia infekcji dróg oddechowych wśród dzieci w wieku 3–6 lat – teoria i codzienna praktykaEwa Łoś-Rycharska, Anna Sterkowicz, Mieczysława Czerwionka-Szaflarska Przekonania rodziców dotyczące stosowania antybiotyków w przebiegu gorączki u dziecka oraz pozainfekcyjnych przyczyn gorączki u dzieci
251 pytań o Sumamed. Odpowiadają sprawdzeni farmaceuci i lekarze. Anonimowo, bezpłatnie, bez kolejki w nadrzędne: Leki na przewlekłe zapalenie zatok, Refundacja, Zapalenie spojówek, Rzeżączka, Chlamydioza, Fakty i mity o antybiotykach, Jak przechowywać leki?, Borelioza po ukąszeniu kleszcza, Jak zwalczyć biegunkę?, Czy zapalenie płuc jest groźne?, Szczepienie przeciwko pneumokokom, Szkarlatyna - wysypka i malinowy język, Krztusiec (koklusz) - kiedy kaszel to jego objaw?, Antybiotyki, Co zrobić, gdy podrapie Cię kot?, Kiła (syfilis).1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybent3 odpowiedzi, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 2 subskrybentów1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybent1 odpowiedź, 1 subskrybentDokładamy wszelkich starań, aby nasze odpowiedzi jak najlepiej oddawały stan współczesnej wiedzy medycznej. Nie zastępują jednak konsultacji lekarskiej lub farmaceutycznej. Wszystkie podane w odpowiedziach nazwy produktów są przykładowe i nie stanowią formy reklamy.
Najważniejsze w poniższym artykule: Antybiotyki działają toksycznie na bakterie. Również na te, które tworzą naturalną florę bakteryjną człowieka. Podczas antybiotykoterapii należy jednocześnie stosować probiotyki i leki osłonowe. Antybiotyków nie wolno stosować podczas zakażeń wirusowych. Działanie antybiotyku zależy od substancji czynnej, która się w nim znajduje. Najbardziej znane antybiotyki to: penicyliny, cefalosporyny, tetracykliny, aminoglikozydy, linkozamidy. Antybiotyk trzydniowy przyjmuje się przez 3 dni, jednak działa on aktywnie przez równe 7 dni. To, ile czasu działa antybiotyk zależy od okresu biologicznego półtrwania. Jego stężenie zmniejsza się o połowę co kilka godzin, dlatego często leki przyjmuje się dwa razy dziennie, aby były skuteczne. Antybiotyk trzeba przyjmować w równych odstępach czasu. W zależności od zaleceń lekarza odbywa się to co 6, 8 lub 12 godzin. Antybiotyk zaczyna działać w kilka godzin po przyjęciu pierwszej dawki, jednak efekty są zwykle widoczne po 2-3 dobach terapii. Czym są antybiotyki? Antybiotyki są środkami wykorzystywanymi do leczenia zakażeń wywołanych przez bakterie. Zawarte w nich substancje czynne pochodzenia naturalnego lub syntetycznego hamują wzrost i namnażanie się drobnoustrojów poprzez wpływ na ich procesy metaboliczne lub struktury komórkowe. Działanie antybiotyku jest toksyczne dla bakterii, natomiast nie zagraża zdrowym tkankom organizmu człowieka. Antybiotyki zostały odkryte w 1928 przez Aleksandra Fleminga. Uczony przypadkowo zauważył, że pleśń powstrzymała wzrost i namnażanie się bakterii z grupy Staphylococcus (gronkowce). Zjawisko to było przełomem w dziedzinie medycyny. Dzięki niemu powstrzymano rozwój chorób i zakażeń, które do tej pory stanowiły jedną z głównych przyczyn śmiertelności. Mechanizm działania antybiotyku, dzięki któremu jest on bezpieczny dla człowieka, opiera się na wywieraniu wpływu na te struktury, które posiadają wyłącznie komórki mikroorganizmów lub znacznie różnią się od ludzkich. Lek powoduje: upośledzenie przepuszczalności błony komórkowej,zakłócanie syntezy DNA drobnoustrojów,zakłócanie syntezy białek. Niestety, problem pojawia się, kiedy antybiotyk zaczyna działać na naturalną florę bakteryjną człowieka. Niektóre drobnoustroje, które zasiedlają jamę ustną, jelita czy pochwę są potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Antybiotykoterapia prowadzi do ich zniszczenia, czego skutkiem jest grzybica (kandydoza) i większa podatność na infekcje. Z tego powodu podczas antybiotykoterapii należy równocześnie przyjmować probiotyki i leki osłonowe. Zobacz też: Dziecko zwymiotowało antybiotyk. Czy podać ponownie lek? Rodzaje antybiotyków Znanych jest kilkadziesiąt substancji, które zalicza się do grupy antybiotyków. Ze względu na wysoce toksyczne działanie nie wszystkie z nich zostały dopuszczone do stosowania przez człowieka. Najbardziej znane i powszechnie przepisywane przez lekarzy rodzaje antybiotyków to: penicyliny – amoksycyliny, ampicyliny, metycyliny,cefalosporyny – cefuroksym, cefaklor,glikopeptydy – wankomycyna,aminoglikozydy – streptomycyna, gentamycyna, tobramycyna,tetracykliny – doksycyklina,makrolidy – erytromycyna, azytromycyna,linkozamidy – klindamycyna, linkomycyna. Antybiotyki dzieli się także na antybiotyki bakteriostatyczne, czyli blokujące wzrost i namnażanie się komórek oraz bakteriobójcze, które zabijają drobnoustroje. Wyodrębniając rodzaje antybiotyków zwraca się również uwagę na zakres działania antybakteryjnego: antybiotyki o szerokim spektrum działania – działają na dużą grupę drobnoustrojów (ma to znaczenie przy podejrzeniu zakażenia kilkoma bakteriami na raz),antybiotyki o wąskim zakresie działania – działają głównie na wybraną grupę patogenów. Inne podziały antybiotyków uwzględniają również stopień wchłaniania z przewodu pokarmowego, łatwość przenikania do tkanek i drogę wydalania. Wszelkie różnice biorą się z odmiennego składu chemicznego, budowy cząsteczek oraz stężenia substancji czynnej w jednej dawce leku. Zobacz też: Antybiotyk w ciąży: czy jego stosowanie jest bezpieczne? Po jakim czasie działa antybiotyk? Działanie antybiotyku rozpoczyna się po połknięciu tabletki, wypiciu zawiesiny lub przyjęciu zastrzyku. W przypadku penicylin niszczenie bakterii rozpoczyna się po 6 godzinach od aplikacji. Jest to jednak dopiero początek walki z zakażeniem. Organizm potrzebuje trochę czasu, aby odpowiednio nasycić się substancją aktywną i zgromadzić ją w tkankach objętych procesem chorobowym. Kiedy zaczyna działać antybiotyk? Zwykle pierwsze efekty terapeutyczne, poprawa samopoczucia i ograniczenie objawów choroby pojawiają się w 2-3 dobie antybiotykoterapii. Należy jednak pamiętać, że to, jak szybko działa antybiotyk i po ilu dniach widoczna jest poprawa, może być uwarunkowane wieloma czynnikami. To kiedy zaczyna działać antybiotyk zależy od: stanu ogólnego pacjenta,wieku pacjenta,działania układu odpornościowego,bakterii, która wywołała zakażenie,trafności rozpoznania choroby,odpowiedniego dobrania antybiotyku,rodzaju i przebiegu klinicznego choroby. O tym po jakim czasie działa antybiotyk i kiedy należy zgłosić się ponownie do przychodni, powinien poinformować lekarz. Sprawdź: Kiedy do przedszkola po antybiotyku? Czym jest antybiotyk trzydniowy? Po jakim czasie działa antybiotyk 3-dniowy? Tak zwany “antybiotyk trzydniowy” to określenie na antybiotyk nowej generacji, należący do grupy makrolidów, który posiada zmodyfikowaną strukturę chemiczną. Dzięki temu wykazuje szerokie spektrum działania, lepsze wnikanie do chorych tkanek i mniej działań niepożądanych. Zaletą leku jest łatwe dawkowanie i krótki czas przyjmowania, który wynosi zaledwie 3 dni. W tym czasie organizm nasyca się substancją czynną na tyle, że uwalnia ją jeszcze przez kolejne 4 doby. Antybiotyki trzydniowe są najczęściej stosowaną grupą leków. Antybiotyk trzydniowy przyjmuje się przez 3 dni, jednak działa on leczniczo przez tydzień. Antybiotyk trzydniowy gromadzi się głównie w chorych tkankach, gdzie skutecznie niszczy obecne tam drobnoustroje oraz zapobiega ich namnażaniu i przedostawaniu się kolejnych patogenów. Ta grupa leków eliminuje wszystkie bakterie beztlenowe i tlenowe poza pałeczką ropy błękitnej. Istnieje długa lista chorób, na które działa antybiotyk trzydniowy: na zatoki, zakażenia dróg oddechowych, migdałków krztusiec, błonicę, kiłę i trądzik. W aptece można spotkać kilka preparatów określanych jako antybiotyk trzydniowy. Nazwa to np. Sumamed, Azycyna, Macromax, Klacid lub Klabax. Zobacz też: Przeziębienie w ciąży – czym grozi i jak je leczyć? Jak długo działa antybiotyk? Jedną z najistotniejszych kwestii jest to, ile czasu działa antybiotyk. Większość antybiotykoterapii trwa minimum 7 dni. Jednak całkowity czas leczenia zależy od zaleceń lekarza, stanu pacjenta i jednostki chorobowej. Pewnym wyjątkiem są wspomniane wcześniej makrolidy, czyli antybiotyki trzydniowe. Co prawda działają one przez tydzień, jednak tabletkę przyjmuje się jedynie 3 doby. Czas działania antybiotyku zależy od okresu półtrwania substancji czynnej. Jest to czas, w którym przyjęta dawka zmniejszy się o połowę. Jeżeli wynosi on np. godzinę, oznacza to, że co 60 minut stężenie będzie malało o połowę. Dla poszczególnych grup leków biologiczny okres półtrwania wygląda następująco: penicyliny – 1 godzina,makrolidy (erytromycyna) – 5 godzin,tetracykliny (doksycyklina)- 15 godzin,aminoglikozydy (gentamycyna) – 3 godziny,linkozamidy (linkomycyna) – 5 godzin. Z powodu tego, że stężenie substancji czynnej antybiotyku stopniowo się zmniejsza, zwykle konieczne jest przyjmowanie go 2, 3 lub nawet 4 razy dziennie. Pominięcie dawki lub przerwanie antybiotykoterapii wcześniej, niż zalecił lekarz, może być powodem tego, że kuracja będzie nieskuteczna lub choroba wróci po odstawieniu tabletek. Zalecane jest również przyjmowanie kolejnych dawek w równych odstępach czasu, czyli co 12, 8 lub 6 godzin. Dzięki temu wysycenie organizmu w substancję aktywną będzie utrzymywać się na stałym poziomie. Antybiotyk jest na bieżąco wydalany z organizmu, głównie przez nerki wraz z moczem lub żółcią. Ma to znaczenie przy wyborze leku, ponieważ u pacjentów z chorobami nerek może wydłużyć się okres półtrwania antybiotyku. Substancja może więc kumulować się w organizmie, osiągnąć toksyczne stężenie i powodować objawy niepożądane. Oporność na antybiotyki Ważnym zjawiskiem jest oporność na antybiotyki. Oznacza to, że pewne grupy bakterii uodparniają się na działanie leków, przez co terapia przestaje być skuteczna. Drobnoustroje przechodzą ciągłe mutacje, dlatego po zetknięciu się z danym antybiotykiem u kolejnych szczepów pojawia się tzw. gen oporności. Dana grupa antybiotyków przestaje działać lub wymagane jest przyjmowanie większej dawki, co nie zawsze jest w pełni bezpieczne dla osoby chorej. Oporność na antybiotyki jest związana z częstą antybiotykoterapią, przyjmowaniem tego rodzaju leków bez wyraźnej potrzeby (np. podczas zakażenia wirusowego) oraz wykorzystywaniem ich w przemyśle żywnościowym. Z tego powodu prowadzone są liczne akcje, mające na celu uświadomić społeczeństwo, że antybiotyki należy przyjmować tylko w konkretnych przypadkach i tylko na zlecenie i pod okiem lekarza. Choroby leczone antybiotykami Zażywanie antybiotyków powinno być zawsze poprzedzone wizytą lekarską, podczas której zostanie wykonane: badanie podmiotowe,badanie przedmiotowe,badania laboratoryjne krwi,badania bakteriologiczne (wymazy, pobranie wydzielin, posiew krwi, moczu, płynu mózgowo-rdzeniowego). Antybiotyki można stosować tylko przy chorobach, które zostały wywołane infekcją bakteryjną. Najczęściej są to schorzenia, które przebiegają z wysoką gorączką, nagłym pogorszeniem stanu zdrowia, ropnym katarem lub bólem zatok. Wskazaniem do leczenia są więc angina ropna, zapalenie płuc, zapalenie zatok, zapalenie ucha, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, niektóre choroby zębów. Antybiotykoterapię stosuje się również przy zakażeniu ran, infekcjach skórnych i trądziku. Leki te podaje się także zapobiegawczo przed zabiegiem stomatologicznym lub chirurgicznym. Dzięki temu nie dochodzi do groźnych dla zdrowia i życia powikłań, związanych z przedostaniem się drobnoustrojów wraz z krwią do narządów wewnętrznych, głównie serca. Źródła: Dzierżanowska D., Antybiotykoterapia praktyczna, Alfa-Medica Press, Warszawa, 2007. Krajewska N., Probiotyki i antybiotykoterapia, GF, kwiecień 2015, str. 26-27 ( Różański H., Antybiotyki jako leki i stymulatory wzrostu, Poznań, 2015 ( Horban A., Zasady antybiotykoterapii podstawą zapobiegania lekooporności, Warszawski Uniwersytet Medyczny (
Odkrycie antybiotyków w XX wieku było przełomem w leczeniu chorób zakaźnych, które jeszcze do niedawna pozbawiały ludzi życia. Obecnie antybiotyki są bardzo rozpowszechnione, ale tylko właściwe ich stosowanie pozwala na skuteczność i sukces terapii. W związku z popularnością i rozpowszechnieniem tego tematu, w poniższym artykule odpowiadamy na najbardziej nurtujące pytania związane ze stosowaniem antybiotyków. Spis treści: Jak i dlaczego stosować antybiotyki? Dlaczego stosować tak długo jak zaleca lekarz? Czy i kiedy antybiotyk jest konieczny, a kiedy będzie nieskuteczny? Leki a antybiotyki, kiedy można je łączyć, a kiedy nie? Jak wzmocnić odporność po antybiotykoterapii? Probiotyki, elektrolity – czy wspomagać się w celu uniknięcia biegunki? Polska znajduje się w pierwszej dziesiątce krajów europejskich, gdzie spożycie antybiotyków jest najwyższe. Nie jest to dobre zjawisko, gdyż nadużywanie tego typu leków prowadzi do obniżenia ich skuteczności. Pacjenci często stosują antybiotyki na własną rękę, w nieodpowiednim schemacie, albo też niewystarczająco długo. Jest to związane z przekonaniem, że antybiotyk to lek, który najszybciej pozwoli nam wyjść z choroby oraz z brakiem podstawowej wiedzy na temat właściwej antybiotykoterapii wśród pacjentów. Jak i dlaczego stosować antybiotyki? Antybiotyki wpływają na procesy metaboliczne głównie bakterii, poprzez zahamowanie ich wzrostu (działanie bakteriostatyczne) lub wyeliminowanie patogenów (działanie bakteriobójcze). Mechanizm pracy tych terapeutyków opiera się na czterech podstawowych zasadach: zaburzenie syntezy ściany komórkowej drobnoustrojów upośledzenie przepuszczalności błony komórkowej zakłócenie produkcji materiału genetycznego, upośledzenie procesu syntezy białek. Podstawowym celem działania antybiotyków są bakterie, ale niektóre z nich wpływają również na komórki nowotworowe i grzybicze. Dana grupa patogenów jest zwalczana przez konkretny lek. Dlatego tak ważne jest trafne dobranie antybiotyku do konkretnego schorzenia. Nic więc dziwnego, że wykonując badanie bakteriologiczne, dołączany jest do niego antybiogram, czyli wykaz terapeutyków jakie są w stanie zwalczyć wykryty patogen. Nie możemy stosować antybiotyków na własną rękę. Ze względu na specyfikę ich działania, a także wiele możliwych działań niepożądanych, przyjmujemy je tylko i wyłącznie z przepisu lekarza. Podczas antybiotykoterapii bardzo ważne jest utrzymanie stężenia leku we krwi na stałym poziomie, które ma określone działanie terapeutyczne. Właśnie dlatego przyjmujemy dawkę antybiotyku w równych odstępach czasowych. Przykładowo nie stosujemy tego typu leków 3 razy dziennie, tylko 3 razy na dobę, albo jak kto woli co 8 godzin. Nie jest to może wygodne, ani praktyczne, ale dla osiągnięcia całkowitego sukcesu w terapii, warto się postarać. Antybiotyk przyjmujemy niezależnie od posiłku, popijając go co najmniej połową szklanki wody. W przypadku niektórych z nich musimy ograniczyć spożywanie nabiału oraz produktów zawierających magnez, cynk i wapń, ponieważ mogą one ograniczać skuteczność działania antybiotyków. Zawsze należy zastosować się do zaleceń lekarza lub farmaceuty odnośnie terapii. Dlaczego stosować tak długo jak zaleca lekarz? Bardzo ważne jest, aby wybrać antybiotyk do końca, według zalecenia lekarza. Dlaczego to tak bardzo istotna kwestia? Zabijemy do końca wszystkie bakterie, co uniemożliwi ich ponowne namnażanie. W przypadku konieczności zastosowania kolejnego antybiotyku ze względu na niedokończoną terapię, może okazać się, że bakterie są już odporne na tego rodzaju leczenie. Na podstawie obecnej wiedzy oraz wieloletnich doświadczeń zostały ustalone wytyczne dotyczące długości terapii antybiotykiem w przypadku danego schorzenia. Dlatego infekcje gardła możemy leczyć tym samym antybiotykiem krócej niż np. infekcje ucha. Niektóre antybiotyki są przeznaczone do stosowanie przez krótki czas (3 dni). W ich wypadku nie ma potrzeby przedłużenia kuracji, gdyż nawet po zakończeniu zażywania leku jego działanie terapeutyczne utrzymuje się odpowiednio dłużej, pozwalając zwalczyć patogeny do końca. Czy i kiedy antybiotyk jest konieczny, a kiedy będzie nieskuteczny? Antybiotyki nie będą skuteczne w leczeniu zakażeń o podłożu wirusowym, jedynie w przypadku tych o etiologii bakteryjnej. Tylko lekarz jest w stanie dokładnie rozpoznać charakterystyczne cechy zakażenia bakteryjnego, jego umiejscowienie oraz dobrać terapeutyk do choroby. W związku z tym powinniśmy kierować się w tej kwestii doświadczeniem specjalistów. Najlepszy efekt w przypadku leczenia infekcji o podłożu bakteryjnym da odpowiedni antybiotyk we właściwie dobranej dawce. Często przewijające się pojęcie oporności bakterii na antybiotyki, oznacza naturalne lub nabyte cechy niektórych szczepów, które uniemożliwiają powodzenie leczenia, mimo właściwej antybiotykoterapii. Drobnoustroje potrafią ograniczać lub całkowicie znosić działanie leku dzięki wielu mechanizmom, które powstały między innymi na skutek zbyt częstego oraz niewłaściwego stosowanie antybiotyków (zbyt małe dawki, niewystarczająco długa terapia, stosowanie niewłaściwego antybiotyku na dane schorzenie). Lekarze i farmaceuci, jako osoby znające ten problem, są w stanie na podstawie obecnej wiedzy medycznej skutecznie dobrać lek, biorąc pod uwagę możliwe mechanizmy oporności. Jest to kolejny argument za tym, aby nie stosować antybiotyków na własną rękę. Leki a antybiotyki, kiedy można je łączyć, a kiedy nie? Nie możemy zapominać o tym, że antybiotyki to silnie działające leki, które oprócz tego, że zwalczają patogeny, dają szereg innych efektów w naszym organizmie. Wpływają one na nasze narządy, ale także wchodzą w różnego rodzaju interakcje z regularnie stosowanymi przez nas preparatami, modyfikując wzajemnie swoją skuteczność działania. Oto kilka istotnych w terapii działań niepożądanych oraz połączeń antybiotyków z innymi lekami, a także z jedzeniem. Zaburzenie mikroflory przewodu pokarmowego podczas antybiotykoterapii sprawia, że zmienia się wchłanianie do krwioobiegu niektórych leków. Jest to bardzo istotne w przypadku doustnych środków antykoncepcyjnych, których skuteczność zostaje w tym czasie obniżona, więc zaleca się stosowanie dodatkowych środków zabezpieczających. Obserwuje się zwiększenie toksyczności w stosunku do tego samego narządu. Przykładowo, nie zaleca się stosowania antybiotyków oraz leków powodujących neurotoksyczność jednocześnie. Nie należy popijać antybiotyku sokami, wysoko zmineralizowaną wodą oraz napojami mlecznymi. Tego typu płyny znacznie obniżają wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, zmniejszając skuteczność jego działania. Najlepiej zażywaj antybiotyk godzinę przed lub 2 godziny po posiłku, popijając do szklanką przegotowanej, przestudzonej wody. Wiele działań niepożądanych obserwuje się po spożyciu alkoholu w połączeniu z antybiotykami. Dlatego na czas terapii najlepiej odstawić mocniejsze trunki, gdyż w przeciwnym wypadku może dojść do zaburzeń rytmu serca i ciśnienia krwi oraz osłabienia działania terapeutyku. Preparaty wielowitaminowe stanowią dobrą pożywkę dla bakterii, a także mogą osłabiać działanie antybiotyku. Warto je stosować, jednak nie w trakcie leczenia, ale po jego zakończeniu. Antybiotyki w połączeniu z lekami wpływającymi na ciśnienie i krzepliwość krwi oraz rozszerzającymi drogi oddechowe mogą modyfikować ich działanie. Nie oznacza to, że pacjent powinien odstawić preparat stosowany regularnie podczas wdrożenia antybiotyku. Należy jednak zawsze zgłosić lekarzowi, jakie leki stosujemy na co dzień, ponieważ umożliwi to trafniejszy, nie wywołujący działań niepożądanych dobór terapeutyku. Leki zobojętniające oraz zmniejszające wydzielanie kwasu solnego w żołądku mogą upośledzać wchłanianie antybiotyków z przewodu pokarmowego. Dlatego zaleca się co najmniej 2 godziny przerwy pomiędzy przyjmowaniem jednych i drugich. Nie zaleca się nadmiernej ekspozycji na słońce podczas przyjmowania antybiotyków, ponieważ mogą pojawić się reakcje fototoksyczne (wysypka, świąd, pieczenie). Bezpieczna i skuteczna antybiotykoterapia, to nie tylko karne przyjmowanie leku i stosowanie się do podstawowych zasad, ale także świadomość pacjenta. Dlatego zawsze należy zgłaszać lekarzowi wszelkie działania niepożądane zaobserwowane po rozpoczęciu leczenia antybiotykiem. Tak jest szczególnie w przypadku różnego rodzaju zmian skórnych oraz dysfunkcji przewodu pokarmowego (biegunka, wymioty). Może to oznaczać, że nie tolerujemy danego antybiotyku lub jesteśmy na niego uczuleni. Zgłoszenie tego lekarzowi pozwoli na trafniejszy dobór terapeutyku oraz pozwoli uniknąć tego typu incydentów w przyszłości. Jak wzmocnić odporność po antybiotykoterapii? Jak powszechnie wiadomo antybiotyki oprócz bakterii wywołujących infekcje, zabijają również te które fizjologicznie występują w naszym organizmie i stanowią barierę przed wnikaniem wszelkich patogenów do jego wnętrza. Nic więc dziwnego, że po zakończonej antybiotykoterapii jesteśmy bardziej podatni na kolejne zakażenia. Bardzo ważne jest zatem, aby szczególnie w tym okresie, zanim nasza mikroflora bakteryjna zostanie odbudowana, mobilizować do walki i tak już osłabiony chorobą układ immunologiczny. Od razu po zakończonej kuracji nie warto wysyłać dziecka do szkoły, a samemu wracać do pracy, ponieważ pozostanie w domu jeszcze kilka dni pozwoli nam uniknąć potencjalnej kolejnej infekcji. Warto w tym czasie zadbać o wypoczynek, niezbyt intensywny ruch na świeżym oraz pełnowartościową dietę. Dobrym pomysłem będzie oczywiście zakup preparatu wzmacniającego odporność oraz zwiększającego funkcje obronne organizmu. Warto pomyśleć jednak o silniejszym w działaniu produkcie. Dobrym pomysłem może być Pelafen, produkt wspomagający układ immunologiczny zarówno w okresie infekcji, jak i rekonwalescencji, przeznaczony w odpowiedniej wersji już dla dzieci od 6. miesiąca życia, a także dla dorosłych lub Imunoglukan, zawierający naturalnie pozyskiwany składnik mobilizujący układ odpornościowy do walki, również przeznaczony dla dzieci i dorosłych. Nie można również zapominać o produktach zawierających witaminę D3, która szczególnie wspomaga komórki układu odpornościowego do walki z patogenami. Należy dobrać dawkę do wieku pacjenta, dlatego w tym celu warto zasięgnąć opinii lekarza lub farmaceuty. Probiotyki, elektrolity – czy wspomagać się w celu uniknięcia biegunki? Wyjałowienie przewodu pokarmowego poprzez stosowanie antybiotyku może prowadzić do biegunki pooantybiotykowej. Po pojawieniu się takiego incydentu po zażyciu pierwszych dawek leku należy to niezwłocznie zgłosić lekarzowi. Zazwyczaj zaleca się wtedy odpowiednie nawodnienie pacjenta, poprzez podanie elektrolitów, np. Orsalit i odstawienie antybiotyku. Taka dysfunkcja może przytrafić się w zasadzie po każdym terapeutyku, ale najczęściej po amoksycylnie oraz cefuroksymie. Zubożenie flory bakteryjnej to nie tylko dysfunkcje przewodu pokarmowego, ale także osłabienie bariery ochronnej organizmu, przez co patogeny wnikają przez drogi oddechowe czy jelita. W związku z obniżeniem liczby dobrych bakterii może dojść do zakażeń grzybiczych. W przypadku kobiet mogą to być infekcje okolic intymnych, natomiast zdarzają się też pleśniawki w jamie ustnej (szczególnie u dzieci), czy zajady. Można zapobiec tym nieprzyjemnym powikłaniom, po przez wdrożenie odpowiedniej profilaktyki podczas antybiotykoterapii. Mowa tutaj o zastosowaniu rekomendowanych szczepów bakteryjnych w postaci preparatu dostępnego w aptece. W licznych badaniach wykazano, że szczepami zabezpieczającymi przed wystąpieniem biegunki są Lactobacillus rhamnosus GG, Bifidobacterium lactis oraz Saccharomyces boulardi. Bakterie probiotyczne można znaleźć w produktach spożywczych, w kefirach i jogurtach, jednak nie dają one wystarczającego działania ochronnego. Warto sięgnąć po probiotyk z apteki, który oprócz rekomendowanego szczepu bakterii, może zawierać również prebiotyk, czyli pożywkę dla dobrych bakterii. Farmaceuta właściwie dobierze preparat do wieku i potrzeb pacjenta oraz do rodzaju antybiotyku. Należy zastosować się do zaleceń stosowania propiotyku, aby zachować jego maksymalną skuteczność. W związku z tym, że antybiotyk niszczy wszystkie bakterie, również te zawarte w probiotyku, powinno się podawać je rozłącznie, zachowując 2 godzinną przerwę pomiędzy jednym i drugim preparatem. Inaczej jest w przypadku produktów zawierających w swoim składzie Saccharomyces boulardi, np. , ponieważ ze względu na inny mechanizm działania, antybiotyk nie ma wpływu na komórki tego szczepu, dlatego można podawać go łącznie z antybiotykiem. Po skończonej antybiotykoterapii powinniśmy zażywać probiotyk jeszcze co najmniej przez tydzień, w celu szybszego przywrócenia naszej flory bakteryjnej do normy. Jest to tak samo istotne jak branie preparatu osłonowego podczas kuracji antybiotykiem Kto dla Was pisze? Nazywam się Karina Braja. Z zawodu oraz z zamiłowania jestem farmaceutą. Na co dzień realizuję się pracując z osobami starszymi i chorymi w aptece, gdzie pomoc drugiemu człowiekowi jest czymś zupełnie naturalnym. Kocham zwierzęta. Mam psa i kota. Uwielbiam literaturę hiszpańską, nadmorskie klimaty oraz jazdę na rowerze. Uwaga, artykuł nie stanowi porady medycznej, ani opinii farmaceuty lub dietetyka dostosowanej do indywidualnej sytuacji pytającego. Uzyskane informacje stanowią jedynie generalne zalecenia, które nie mogą stanowić wyłącznej podstawy do stosowania określonej terapii, zmiany nawyków, dawkowania produktów leczniczych, itp. Przed podjęciem jakichkolwiek działań mających wpływ na życie, zdrowie lub samopoczucie należy skontaktować się z lekarzem lub innym specjalistą, w celu otrzymania zindywidualizowanej porady. Masz pytania? Napisz po bezpłatną poradę: farmaceuta@
antybiotyk na 3 dni